کهکشان راه شیری با سرعتی باورنکردنی در حال لیز خوردن است کهکشان راه شیری با سرعتی بیش از دو میلیون کیلومتر در ساعت در فضا حرکت می‌کند. کهکشان راه شیری با سرعتی باورنکردنی در حال لیز خوردن است به گزارش راديو فردا به نقل از خبرگزاری فرانسه، روز دوشنبه گروهی از ستاره‌شناسان گفتند کشف یک حفره عمیق در فضا به شناخت بهتر از چگونگی حرکت کهکشان راه شیری و سرعت آن کمک کرده است. این گروه از ستاره‌شناسان در مطلبی در مجله نیچر استرونومی نوشتند: «کره زمین زیر پای ما با ثبات است ولی سکونتگاه کوچک بشر در گوشه‌ای از فضا تحت تاثیر انواع نیروها و انرژی‌ها قرار دارد.» کره زمین با سرعت هزار و ششصد کیلومتر در ساعت روی محور خود و با سرعتی حدود ۱۰۰ هزار کیلومتر به دور خورشید می‌چرخد. خورشید نیز با سرعتی حدود ۸۵۰ هزار کیلومتر به دور مرکز کهکشان ما می‌چرخد که با سرعتی سرسام‌آور در فضا حرکت می‌کند. دانشمندان همواره حدس می‌زدند یک بخش بسیار فشرده از فضا با نیروی جاذبه عظیمش کهکشان راه شیری را به سمت خود می کشد. در سال‌های دهه ۸۰ میلادی تصور می شد این منطقه از فضا که با عنوان «جاذب عظیم» معروف شده و شامل چندین کهکشان بزرگ است حدود ۱۵۰ میلیون سال نوری با کهکشان راه شیری فاصله دارد. اما دانیل پومارد یکی از نویسندگان مقاله علمی جدید و از اعضای کمیسیون انرژی اتمی و انرژی‌های آلترناتیو فرانسه می‌گوید: «جهتی که برای این نیروی جاذبه تعیین شده بود کاملا دقیق نبود.» بنابراین ستاره‌شناسان روی منطقه دیگری از فضا حدود ۶۰۰ میلیون سال نوری دورتر از «جاذب عظیم» تمرکز کردند که دهها کهکشان را در برمی‌گیرد و «تمرکز شپلی» نام گرفته است. اما بررسی این بخش از فضا نیز سرعت و جهت حرکت کهکشان راه شیری را کاملا توضیح نمی‌داد. روز دوشنبه دانیل پومارد و همکارانش اعلام کردند که حلقه گمشده را پیدا کرده‌اند: کهکشان ما نه فقط جذب بلکه در عین حال دفع هم می‌شود. آنها با طراحی یک نقشه سه بعدی از حرکت کهکشان‌ها در فضا، یک منطقه بزرگ و ناشناخته و خالی از کهکشان را کشف کردند که به اعتقاد آنها با نیرویش راه شیری و کهکشان همسایه آن آندرومدا را دفع می‌کند. آنها این منطقه را «دافع دو قطبی» نامگذاری کرده‌اند. یهودا هافمن، یکی دیگر از اعضای این هیئت علمی گفت: «کهکشان ما علاوه بر کشیده شدن به سمت جاذب عظیم توسط دافع دوقطبی که اخیرا کشف شده دفع می‌شود. به این ترتیب مشخص شده که هر دو نیروی جاذبه و دافعه در تعیین موقعیت کهکشان ما اهمیت یکسانی دارند.»