Το άρθρο αυτό ασχολείται με έννοιες που νομίζουμε όλοι ότι γνωρίζουμε καλά, αλλά ελάχιστοι τις έχουμε φιλοσοφήσει ή τις γνωρίζουμε σε βάθος.
Για καλύτερη κατανόηση θα πρέπει να έχετε ανοικτό μυαλό και να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την φαντασία σας.

ΟΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ

Ας υποθέσουμε ότι βρισκόσαστεστε μπροστά σε μία μπασκέτα και προσπαθείτε να σκοράρετε ρίχνοντας μία μπάλα στο καλάθι .
Τα ενδεχόμενα είναι δύο με πιθανότητα 50% το κανένα να συμβεί:
'Η θα σκοράρετε ή θα αστοχήσετε
Είναι όμως πάντα πράγματι έτσι; Είναι το σύμπαν κατασκευασμένο για να ακολουθεί πιθανότητες;

ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

Kανένας δεν μπορεί να προβλέψει με απόλυτη ακρίβεια το αποτέλεσμα της προσπάθειας του πριν ρίξει την μπάλα.
Η προσπάθεια πρόβλεψης προηγείται χρονικά από την ρίψη.
Οι δύο ενέργειες (πρόβλεψη, ρίψη) εξελίσσονται διαδοχικά στο χρόνο.
Μπορούν οι δύο ενέργειες να μελετηθούν χρονικά αντίθετα ή απολύτα συγχρονισμένα;
Mην βιαστείτε να απαντήσετε όχι...
Χθες , την ίδια περίπου ώρα, στο ίδιο γήπεδο,με την ίδια μπάλα και ρούχα , στην ίδια σωματική κατάσταση και από την ίδια θέση ξαναδοκιμάσατε την ρίψη με επιτυχία.
Όμως κάποιος μαγνητοσκοπούσε την επιτυχημένη προσπάθεια σας.
Σας επιτρέπει σήμερα πριν επιχειρήσετε την βολή να δείτε σε replay την προσπάθεια σας.
'Εχετε τώρα την δυνατότητα να μελετήσετε εκ των προτέρων την επιτυχημένη προσπάθεια, να εξετάσετε την τροχιά της μπάλας και τις κινήσεις σας και να επαναλάβετε την χθεσινή σας επιτυχία χωρίς σφάλματα.
Τι πιθανότητα έχει σήμερα η προσπάθεια σας, αν όλες οι άλλες συνθήκες που την επηρεάζουν παραμείνουν σταθερές;
H πιθανότητα δεν θα πλέον 50%, αλλά θα πλησιάζει το 100%. Ο τυχαίος παράγοντας περιορίστηκε στο απολύτως απρόβλεπτο.
Καταφέρατε με την αντίστροφη χρονική ανάλυση της προσπάθειας να μεταβείτε σε μία πιο σταθερή κατάσταση και να ελέγξετε το μέλλον.
Στην πράξη κάθε άνθρωπος διαθέτει μνήμη που λειτουργεί όπως η βιντεοκάμερα και καταγράφει το παρελθόν και το παρόν .
Δεν μπορεί να καταγράψει το μέλλον...
Μπορεί;
Mην βιάζεστε να πείτε όχι...

Η ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ

Ας υποθέσουμε ότι πίσω από την μπασκέτα έχετε βάλει ένα καθρέφτη.
Με δεδομένο ότι το φως κινείται πιο γρήγορα από την μπάλα μπορείτε να προβλέψετε ότι η μπάλα κατευθύνεται με επιτυχία και θα μπει στο καλάθι νωρίτερα από το πραγματικό γεγονός.
Πόσο νωρίτερα; Aν η μπάλα κινείται με σταθερή ταχύτητα V, o καθρέφτης απέχει από την μπάλα απόσταση s1, η μπάλα απέχει από σας απόσταση s2 και η ταχύτητα του φωτός στο περιβάλλον που βρίσκεστε είναι c, θα γνωρίζετε την εξέλιξη του φαινομένου νωρίτερα κατά χρόνο dt= 2*s1*v/ c^2.
Στις συνηθισμένες μικρές ταχύτητες η διαφορά είναι ανεπαίσθητη.
Αν όμως η απόσταση s1 είναι σημαντική και ο καθρέφτης βρισκόταν πχ στο βάθος του σύμπαντος θα είχαμε σημαντική συστολή του χρόνου.
Από την παραπάνω σχέση μπορούμε να καταλάβουμε ότι η φαινομενική διάρκεια του χρόνου είναι απόλυτα σχετική με την θέση μας στον χώρο και με την ταχύτητα μας σε σχέση με την μέγιστη ταχύτητα παρατήρησης στο περιβάλλον μας .

ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΙΤΙΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ

Μπορούμε επίσης να αντιληφθούμε ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι δυνατόν να προβλέπουμε το αποτέλεσμα και μάλιστα χωρίς να προηγείται χρονικά η εκδήλωση της αιτίας: Π.χ. Πρώτα βλέπουμε τον κεραυνό και μετά ακούμε την βροντή.
Mπορούμε να παρέμβουμε και να αντιστρέψουμε την χρονική σειρά αιτία-αποτέλεσμα;
Η σκέψη αυτή μπορεί να φαίνεται παράλογη.
Σε πολλές περιπτώσεις εικάζουμε την αιτία και το αποτέλεσμα ανάλογα με την σειρά παρατήρησης των φαινομένων και σε άλλες περιπτώσεις δεν βλέπουμε ποτέ την αιτία.

ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ

Τώρα που μάθατε τα βασικά είναι καιρός για μία αποκάλυψη:
Το σύμπαν στο οποίο ζούμε δεν είναι μοναδικό στον χώρο και στον χρόνο.
Και δεν εννοώ ότι υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα σε μεγάλη απόσταση από μας, όπως πιθανότατα φαντασ

ήκατε.
Τα σύμπαντα αυτά βρίσκονται δίπλα μας.
Για την ακρίβεια από πάνω μας και από κάτω μας.
Από πάνω μας τα μελλοντικά ή τα δυνητικά και από κάτω μας τα παρελθόντα ή μη βιώσιμα.
Φανταστείτε το σύμπαν μας σαν τον αφρό στην επιφάνεια ενός υγρού.
Οι μπουρμπουλήθρες είναι κολλημένες η μία δίπλα στην άλλη και δεν επικοινωνούν, αν δεν σκάσουν.
Αν σκάσουν όμως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να καταλήξουν να ενσωματωθούν με το υγρό και θα πάψουν να αποτελούν τμήμα του αφρού.
Δύο μπουρμπουλήθρες που ενώνονται διαφέρουν σημαντικά από τις μπουρμπουλήθρες από τις οποίες προέκυψαν και πάντα βρίσκονται στην εξωτερική επιφάνεια του υγρού.
Το μελλοντικό συνδέεται πάντα με το παρελθόν, αλλά δεν εξαρτάται απόλυτα από αυτό.
Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον συνδέονται γιατί αποτελούν μέρη ενός χρονικού κύκλου. Η χρονική σειρά δεν καθορίζει απαραίτητα σχέση αιτίας-αποτελέσματος.
Χρονικούς κύκλους ή πρεριόδους βλέπουμε στη φύση γύρω μας.
Είναι η φυσική συνέπεια της δομής του χρόνου.
Ο χρόνος δεν είναι συνεχής και μπορεί να έχει κενά, όπως οι φυσαλίδες του αφρού.
'Ολα τα φυσικά φαινόμενα δεν εξελίσσονται χρονικά ομάλα με σταθερό ρυθμό.
Ο χρόνος έχει όμως σταθερή δομή, σαν το ομοιόμορφο μέγεθος και σχήμα των φυσαλίδων του αφρού.
Κάθε φυσαλίδα εξαρτάται από την διπλανή της, αλλά δεν περιέχεται στην διπλανή της.

ΤΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΧΡΟΝΟ

Για να το καταλάβετε ως ιδέα βάλτε ενα φουσκωμένο μπαλονάκι μέσα σε ένα μεγαλύτερο μπαλόνι και προσπαθείστε να φουσκώσετε το εξωτερικό μπαλόνι.
Θα δείτε με έκπληξη ότι όσο φουσκώνει το εξωτερικό μπαλόνι ξεφουσκώνει το εσωτερικό
Μπορείτε να το δοκιμάσετε εύκολα και θα καταλάβετε γιατί κάθε μπαλόνι και σύμπαν έχει την τάση να υπάρχει και να εξελίσσεται αυθύπαρκτα και ανεξάρτητα.
Αν δύο σύμπαντα περιέχονται το ένα μέσα στο άλλο καταλήγουν σε κάτι μεγαλύτερο και πιο σύνθετο.
Το πιο σύνθετο έχει μεγαλύτερη πιθανότητα να καταστραφεί για να προκύψουν δομές απλούστερες και ανεξάρτητες.
Οι δομές αυτές εξελικτικά σε κάποιο μέγεθος αποκτούν σταθερότητα και ομοιομορφία.
Τα μεγέθη αυτά χαρακτηρίζονται κβαντοποιημένα.
Τόσο ο χώρος όσο και ο χρόνος μπορούν να θεωρηθούν κβαντοποιημένα μεγέθη στο βαθμό που μπορούμε να τα μετρήσουμε (μονάδα μέτρησης, ευαισθησία οργάνου μέτρησης)
Οι αρχαίοι θεωρούσαν ως κβάντα τα άτομα.
Η σύγχρονη επιστήμη θεωρεί τα στοιχειώδη σωματίδια ως το βασικό συστατικό από το οποίο αποτελείται η ύλη.
Η αλήθεια είναι ότι η σύγχρονη επιστήμη απλοποιεί τα πράγματα για να τα αναλύσει.
Κανένα μαθηματικό ή επιστημονικό μοντέλο δεν πρόκειται να προσεγγίσει ικανοποιητικά και να περιγράψει την δομή της φύσης.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Η φύση περιέχει και συντηρεί μέσα της όλους τους πιθανούς συνδυασμούς και το επιτυγχάνει διατάσσοντας τους στον χρόνο σαν ένα απλωμένο δίκτυ.
Το δίκτυ αυτό όταν διπλωθεί στον χώρο δημιουργεί σταθερές δομές ,γιατί συρικνώνει τον χρόνο εξισώνοντας τον με τα κβάντα του.
Δεν είναι τυχαίο το ότι μία βασική μονάδα για την ύπαρξη ζωής, το DNA σαν δομή βρίσκεται διπλωμένο μέσα στον πυρήνα του κύτταρου,
Όταν το κύτταρο πολλαπλασιάζεται το DNA ξεδιπλώνεται και τελικά σπάει στα δύο.
Τα δύο κομμάτια δεν είναι ίδια, αλλά συμπληρωματικά.
Ψάχνουν άλλα κομμάτια αλυσίδας DNA για να προκύψουν νέα διαφορετικά ολοκληρωμένα σύνολα, ώσπου να εξαντλήσουν στον διαθέσιμο κβαντικό χρόνο τους όλες τις δυνατές ποικιλίες, όλους τους δυνατούς συνδυασμούς.
Υπό την έννοια αυτή η ζωή αναπτύχθηκε εκμεταλλευόμενη την ιδιότητα του χώρου να οργανώνεται σε δομές που συμπτύσουν τον χρόνο και προάγουν την πολυπλοκότητα των μορφών του χώρου.

ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ

Η ανάπτυξη της ζωής ευνοείται από τις μικρές αποστάσεις και την συγκέντρωση των πληθυσμών.
Αντίθετα όταν οι αποστάσεις γίνονται μεγάλες για λόγους επιβίωσης ή η συγκέντρωση των πληθυσμών δεν είναι ικανοποιητική, τα είδη ζωής αποκτούν την δυνατότητα ανάπτυξης μεγάλης ταχύτητας.
Θέλετε σχετικά παραδείγματα;
Tα πουλιά εξελίχθηκαν να κινούνται με μεγάλες ταχύτητες, γιατί έχουν πολύ έντονο μεταβολισμό και χρειάζεται να αναζητούν μεγάλες ποσότητες τροφής διανύοντας μεγάλες αποστάσεις.
'Οταν όμως είναι μεγάλος ο πληθυσμός τους, προτιμούν να σχηματίζουν αποικίες και να αναπαράγονται σε μικρούς χώρους, πετυχαίνοντας ομοιογένεια γενετικών χαρακτηριστικών και ταυτόχρονη μεγάλη βιοποικιλότητα.
Ο Δαρβίνος εμπνεύστηκε την θεωρία της εξέλιξης παρατηρώντας την βιοποικιλότητα κοινότατου είδους πτηνών στα νησιά Γκαλαπάγκος
Τα φυτά, που το μεγαλύτερο μέρος της τροφής τους το απορροφούν από τον αέρα και το έδαφος τοπικά, δεν χρειάζεται να κινούνται.
Χρησιμοποιούν όμως για την ανάπτυξη τους την ισχυρότερη διαθέσιμη μορφή ενέργειας: την ηλιακή.
Τα έντομα εμφανίζουν το φαινόμενο της μεταμόρφωσης ,που δείχνει μεγάλη προσαρμοστικότητα και γενετική ευελιξία.
Σε μία σχετικά μικρή περίοδο ζωής τους μπορούν να εξελιχθούν από αυγά σε λάρβες, σε κάμπιες και τελικά σε πτερωτή μορφή. Επίσης παράγουν μεγάλο αριθμό απογόνων και μπορούν να ζήσουν και στο νερό και στον αέρα, αλλά και κάτω από την γη.
Λόγω του μικρού μεγέθους τους απορροφούν εκθετικά μικρότερες ποσότητες ακτινοβολίας.
Είναι σχεδιασμένα να στηρίζονται σε εξωτερικό σκελετό και σε σχέση με το μέγεθος τους και το βάρος τους είναι πρωταθλητές σε δύναμη, ταχύτητα και δυνατότητα άλματος.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η πιο συχνή μορφή ζωής που μπορεί να συναντήσουμε στη γη και ίσως και στο πλανητικό μας σύστημα θα είναι σε μορφή εντόμου ή φυτών.

YΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΩΝΑ?

JOHN OFEON · SATURDAY, APRIL 23, 2016

ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΜΑΤΩΝ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΒΑΘΟΥΛΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΡΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΥ

Μια φωτογραφία που λήφθηκε από ένα διαστημικό σκάφος της NASA αποκαλύπτει μια αξιοπρόσεκτη περιοχή με κρατήρες στην επιφάνεια του Πλούτωνα , που μοιάζει με ένα σύμπλεγμα από φωτεινά φωτοστέφανα διάσπαρτα σε ένα σκοτεινό φόντο.

Η εκπληκτική φωτογραφία της περιοχής «Vega Terra" του μικροσκοπικού πλανήτη λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος  New Horizons της NASA, καθώς έκανε μια στενή προσέγγιση το περασμένο καλοκαίρι.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πιθανό τα «λαμπερά φωτοστέφανα" να προκλήθηκαν από μεθάνιο σε μορφή  πάγου,  που καλύπτει  τα τοιχώματα  και τα πλευρικά τμήματα  των κρατήρων.

Αυτό τονίζεται στην κάτω εικόνα  σε μωβ χρώμα , που προέκυψε  από τη σύνθεση των δεδομένων , που λήφθηκαν από το σύστημα  Ralph / Linear Etalon Imaging Spectral Array (Leisa) του διαστημικού σκάφους New Horizons .

ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΜΩΒ ΧΡΩΜΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΕΘΑΝΙΟΥ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΠΑΓΟΥ

Ο βυθός  των κρατήρων και το έδαφος ανάμεσα στους κρατήρες δείχνουν την ύπαρξη νερού σε μορφή πάγου, που  επισημαίνονται με μπλε χρώμα.

ΠΗΓΗ https://www.rt.com/viral/340657-plu...

ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

Οι παραπάνω φωτογραφίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής στον Πλούτωνα.

Η ύπαρξη μεθανίου και νερού στην ίδια περιοχή αποδεικνύει ότι υπάρχει ζωή με τη μορφή βλάστησης στον Πλούτωνα.

Στην παρακάτω φωτογραφία εστίασα σε μερικές λεπτομέρειες για να σας το αποδείξω.

Με κόκκινη γραμμή σχεδίασα τα ρήγματα, που φαίνονται στην ασπρόμαυρη φωτογραφία και με κίτρινο χρώμα τις περιοχές, όπου εντοπίστηκε νερό σε μορφή πάγου.

ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΣΤΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

‘Οπως γνωρίζουμε από την εμπειρία μας στη γη , τα φυτά αναπτύσσονται γύρω από ποτάμια ή πηγές νερού και τα ποτάμια καταλήγουν σε λίμνες ή θάλασσες.

Αυτό που βλέπουμε με κίτρινο χρώμα είναι στην ουσία ένα έλος σε μία περιοχή του Πλούτωνα.

Τα φυτά που αναπτύσσονται σε ένα έλος στη γη τελικά σαπίζουν στο βυθό του  και παράγουν μεθάνιο.

Το μεθάνιο διαφεύγει προς τα πάνω και ψύχεται στην ατμόσφαιρα.

Στην ατμόσφαιρα του Πλούτωνα υπάρχει άζωτο, μεθάνιο και μονοξείδιο του άνθρακα.

ΠΗΓΗ https://en.wikipedia.org/wiki/Pluto

Σε θερμοκρασία -161,6 βαθμών Κελσίου το αέριο μεθάνιο γίνεται υγρό και πέφτει,  όπως συμβαίνει με τη βροχή στη γη.

Το υγρό μεθάνιο, που συναντά κατά την πτώση του νερό σε μορφή πάγου μετατρέπεται και πάλι σε αέρια μορφή, γιατί το νερό παγώνει σε υψηλότερη θερμοκρασία (-100 βαθμοί Κελσίου).

Κατά τη διαδικασία  της κρούσης των σταγόνων μεθανίου  προστίθεται ενέργεια και διαβρώνεται σταδιακά το έδαφος (στίγματα στο ανάγλυφο του εδάφους στις κίτρινες περιοχές της φωτογραφίας).

Αντίθετα το υγρό  μεθάνιο   δεν γίνεται αέριο, όταν πέφτει σε επιφάνειες με κλίση  , όπου δεν υπάρχει νερό λόγω υψομετρικής διαφοράς.

Αυτή η διαδικασία εξηγεί τις φωτογραφίες με τα ανοιχτόχρωμα φωτοστέφανα στον Πλούτωνα.

Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε ίσως να υποθέσουμε  ότι το μεθάνιο δεν προέρχεται από έμβια δραστηριότητα, αλλά εξέρχεται από το έδαφος  ίσως λόγω κάποιου ηφαιστείου.

Αν συνέβαινε όμως κάτι τέτοιο, δεν θα υπήρχε γύρω από τα “ηφαίστεια”και μέσα σ’ αυτά νερό και μάλιστα σε συνεχόμενους σχηματισμούς, όπως φαίνεται καθαρά στις φωτογραφίες.

Το μεθάνιο θα κάλυπτε ομοιόμορφα  το έδαφος με πάγο θερμοκρασίας μικρότερης των -161,6 βαθμών Κελσίου.

Το νερό δεν θα ήταν σε ρευστή μορφή για  να κυλήσει και να διαμορφώσει ένα έλος ή κάποια λίμνη γύρω από ένα ηφαίστειο.

Η τέλεια καύση του μεθανίου  με παρουσία οξυγόνου αποδίδεται από την ακόλουθη στοιχειομετρική και θερμοδυναμική εξίσωση:

ΜΕΘΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ, ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Eίναι πολύ ενδιαφέρον ότι παράγεται διοξείδιο του άνθρακα και νερό, δηλαδή η κύρια τροφή όλων των φυτών.

Επιπλέον παράγεται και σημαντική ποσότητα θερμότητας, που αναπληρώνει την ενέργεια που θα παρείχε ο ήλιος και χρειάζεται για την ανάπτυξη των φυτών.

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/wiki/Με�...

Το παραγόμενο διοξείδιο του άνθρακα έχει σημείο βρασμού τους -57 βαθμούς Κελσίου και συνεπώς δεν απομακρύνεται, στην ατμόσφαιρα ,  όταν συνυπάρχει πάγος μεθανίου .

Το σύστημα παραμένει κλειστό και κανένα θρεπτικό στοιχείο δεν διαφεύγει στην ατμόσφαιρα.

Στο σημείο αυτό ίσως αναρωτηθείτε από που προκύπτει το οξυγόνο, που χρειάζεται για την φυσιολογική ανάπτυξη των φυτών.

‘Οπως είναι γνωστό μία χημική αντίδραση εξελίσσεται συγχρόνως και προς τις δύο πλευρές της εξίσωσης, αλλά με διαφορετική ταχύτητα.

Αν δούμε το αριστερό τμήμα της αντίδρασης , το νερό  μπορεί να αντιδράσει  με το διοξείδιο του άνθρακα και  να παράγει μεθάνιο και οξυγόνο, αλλά χρειάζεται ενέργεια.

Η ενέργεια αυτή απορροφάται , όταν οι σταγόνες μεθανίου πέφτουν πάνω στο πάγο του νερού και απότομα γίνονται αέριο (εκτόνωση αερίου).

Τότε η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά αυξάνεται και παράγεται το πολύτιμο οξυγόνο...

Θα μπορούσαν όλα τα παραπάνω να αποδειχθούν πειραματικά?

Nαι, αν με την χρήση του συστήματος Leisa αναζητηθούν στις μωβ περιοχές ίχνη μαγνήσιου, που αποτελούν ένα από τα κύρια συστατικά της γήινης χλωροφύλλης.

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A...

Στη παρακάτω φωτογραφία βλέπετε κρυστάλλους ενός ορυκτού του μαγνησίου, του αρτινίτη.

Το ορυκτό αυτό σχηματίζεται σε χαμηλές θερμοκρασίες με παρουσία νερού, μαγνησίου και ανθρακικών ριζών.’Εχει χημικό τύπο   Mg2(CO3)(OH)2 · 3 H2O  και έντονο λευκό χρώμα.

Υπάρχει περίπτωση να είναι το υλικό, που κάνει τα φωτοστέφανα των κρατήρων να λάμπουν στον Πλούτωνα...

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/wiki/Αρ�...

YΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΠΛΟΥΤΩΝΑ?

JOHN OFEON · SATURDAY, APRIL 23, 2016

ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΣΚΙΑ ΤΩΝ ΤΟΙΧΩΜΑΤΩΝ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΒΑΘΟΥΛΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΡΑ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟΥ

Μια φωτογραφία που λήφθηκε από ένα διαστημικό σκάφος της NASA αποκαλύπτει μια αξιοπρόσεκτη περιοχή με κρατήρες στην επιφάνεια του Πλούτωνα , που μοιάζει με ένα σύμπλεγμα από φωτεινά φωτοστέφανα διάσπαρτα σε ένα σκοτεινό φόντο.

Η εκπληκτική φωτογραφία της περιοχής «Vega Terra" του μικροσκοπικού πλανήτη λήφθηκε από το διαστημικό σκάφος  New Horizons της NASA, καθώς έκανε μια στενή προσέγγιση το περασμένο καλοκαίρι.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πιθανό τα «λαμπερά φωτοστέφανα" να προκλήθηκαν από μεθάνιο σε μορφή  πάγου,  που καλύπτει  τα τοιχώματα  και τα πλευρικά τμήματα  των κρατήρων.

Αυτό τονίζεται στην κάτω εικόνα  σε μωβ χρώμα , που προέκυψε  από τη σύνθεση των δεδομένων , που λήφθηκαν από το σύστημα  Ralph / Linear Etalon Imaging Spectral Array (Leisa) του διαστημικού σκάφους New Horizons .

ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΜΩΒ ΧΡΩΜΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΘΕΣΕΙΣ ΜΕΘΑΝΙΟΥ ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΠΑΓΟΥ

Ο βυθός  των κρατήρων και το έδαφος ανάμεσα στους κρατήρες δείχνουν την ύπαρξη νερού σε μορφή πάγου, που  επισημαίνονται με μπλε χρώμα.

ΠΗΓΗ https://www.rt.com/viral/340657-plu...

ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ

Οι παραπάνω φωτογραφίες αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής στον Πλούτωνα.

Η ύπαρξη μεθανίου και νερού στην ίδια περιοχή αποδεικνύει ότι υπάρχει ζωή με τη μορφή βλάστησης στον Πλούτωνα.

Στην παρακάτω φωτογραφία εστίασα σε μερικές λεπτομέρειες για να σας το αποδείξω.

Με κόκκινη γραμμή σχεδίασα τα ρήγματα, που φαίνονται στην ασπρόμαυρη φωτογραφία και με κίτρινο χρώμα τις περιοχές, όπου εντοπίστηκε νερό σε μορφή πάγου.

ΟΙ ΙΔΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΣΤΙΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

‘Οπως γνωρίζουμε από την εμπειρία μας στη γη , τα φυτά αναπτύσσονται γύρω από ποτάμια ή πηγές νερού και τα ποτάμια καταλήγουν σε λίμνες ή θάλασσες.

Αυτό που βλέπουμε με κίτρινο χρώμα είναι στην ουσία ένα έλος σε μία περιοχή του Πλούτωνα.

Τα φυτά που αναπτύσσονται σε ένα έλος στη γη τελικά σαπίζουν στο βυθό του  και παράγουν μεθάνιο.

Το μεθάνιο διαφεύγει προς τα πάνω και ψύχεται στην ατμόσφαιρα.

Στην ατμόσφαιρα του Πλούτωνα υπάρχει άζωτο, μεθάνιο και μονοξείδιο του άνθρακα.

ΠΗΓΗ https://en.wikipedia.org/wiki/Pluto

Σε θερμοκρασία -161,6 βαθμών Κελσίου το αέριο μεθάνιο γίνεται υγρό και πέφτει,  όπως συμβαίνει με τη βροχή στη γη.

Το υγρό μεθάνιο, που συναντά κατά την πτώση του νερό σε μορφή πάγου μετατρέπεται και πάλι σε αέρια μορφή, γιατί το νερό παγώνει σε υψηλότερη θερμοκρασία (-100 βαθμοί Κελσίου).

Κατά τη διαδικασία  της κρούσης των σταγόνων μεθανίου  προστίθεται ενέργεια και διαβρώνεται σταδιακά το έδαφος (στίγματα στο ανάγλυφο του εδάφους στις κίτρινες περιοχές της φωτογραφίας).

Αντίθετα το υγρό  μεθάνιο   δεν γίνεται αέριο, όταν πέφτει σε επιφάνειες με κλίση  , όπου δεν υπάρχει νερό λόγω υψομετρικής διαφοράς.

Αυτή η διαδικασία εξηγεί τις φωτογραφίες με τα ανοιχτόχρωμα φωτοστέφανα στον Πλούτωνα.

Στο σημείο αυτό θα μπορούσαμε ίσως να υποθέσουμε  ότι το μεθάνιο δεν προέρχεται από έμβια δραστηριότητα, αλλά εξέρχεται από το έδαφος  ίσως λόγω κάποιου ηφαιστείου.

Αν συνέβαινε όμως κάτι τέτοιο, δεν θα υπήρχε γύρω από τα “ηφαίστεια”και μέσα σ’ αυτά νερό και μάλιστα σε συνεχόμενους σχηματισμούς, όπως φαίνεται καθαρά στις φωτογραφίες.

Το μεθάνιο θα κάλυπτε ομοιόμορφα  το έδαφος με πάγο θερμοκρασίας μικρότερης των -161,6 βαθμών Κελσίου.

Το νερό δεν θα ήταν σε ρευστή μορφή για  να κυλήσει και να διαμορφώσει ένα έλος ή κάποια λίμνη γύρω από ένα ηφαίστειο.

Η τέλεια καύση του μεθανίου  με παρουσία οξυγόνου αποδίδεται από την ακόλουθη στοιχειομετρική και θερμοδυναμική εξίσωση:

ΜΕΘΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΞΥΓΟΝΟ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ, ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΑΦΘΟΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Eίναι πολύ ενδιαφέρον ότι παράγεται διοξείδιο του άνθρακα και νερό, δηλαδή η κύρια τροφή όλων των φυτών.

Επιπλέον παράγεται και σημαντική ποσότητα θερμότητας, που αναπληρώνει την ενέργεια που θα παρείχε ο ήλιος και χρειάζεται για την ανάπτυξη των φυτών.

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/wiki/Με�...

Το παραγόμενο διοξείδιο του άνθρακα έχει σημείο βρασμού τους -57 βαθμούς Κελσίου και συνεπώς δεν απομακρύνεται, στην ατμόσφαιρα ,  όταν συνυπάρχει πάγος μεθανίου .

Το σύστημα παραμένει κλειστό και κανένα θρεπτικό στοιχείο δεν διαφεύγει στην ατμόσφαιρα.

Στο σημείο αυτό ίσως αναρωτηθείτε από που προκύπτει το οξυγόνο, που χρειάζεται για την φυσιολογική ανάπτυξη των φυτών.

‘Οπως είναι γνωστό μία χημική αντίδραση εξελίσσεται συγχρόνως και προς τις δύο πλευρές της εξίσωσης, αλλά με διαφορετική ταχύτητα.

Αν δούμε το αριστερό τμήμα της αντίδρασης , το νερό  μπορεί να αντιδράσει  με το διοξείδιο του άνθρακα και  να παράγει μεθάνιο και οξυγόνο, αλλά χρειάζεται ενέργεια.

Η ενέργεια αυτή απορροφάται , όταν οι σταγόνες μεθανίου πέφτουν πάνω στο πάγο του νερού και απότομα γίνονται αέριο (εκτόνωση αερίου).

Τότε η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά αυξάνεται και παράγεται το πολύτιμο οξυγόνο...

Θα μπορούσαν όλα τα παραπάνω να αποδειχθούν πειραματικά?

Nαι, αν με την χρήση του συστήματος Leisa αναζητηθούν στις μωβ περιοχές ίχνη μαγνήσιου, που αποτελούν ένα από τα κύρια συστατικά της γήινης χλωροφύλλης.

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A...

Στη παρακάτω φωτογραφία βλέπετε κρυστάλλους ενός ορυκτού του μαγνησίου, του αρτινίτη.

Το ορυκτό αυτό σχηματίζεται σε χαμηλές θερμοκρασίες με παρουσία νερού, μαγνησίου και ανθρακικών ριζών.’Εχει χημικό τύπο   Mg2(CO3)(OH)2 · 3 H2O  και έντονο λευκό χρώμα.

Υπάρχει περίπτωση να είναι το υλικό, που κάνει τα φωτοστέφανα των κρατήρων να λάμπουν στον Πλούτωνα...

ΠΗΓΗ https://el.wikipedia.org/wiki/Αρ�...